- qıfılbənd
- 1. sif. Möhkəm bağlanmış, qıfıl ilə bağlanmış.2. ədəb. Aşıq ədəbiyyatında: müəmmalı sual (tapmaca) şəklində şeir forması.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
bağlama — I (Tovuz) qapı və ya pəncərəni arxa tərəfdən bağlamaq üçün taxta parçası II (Kürdəmir) 1. balqabaqdan hazırlanan xörək adı. – Ci:m bağlama bişirmişdi 2. qozdan hazırlanan xörək adı III (Culfa) yastıq. – Milax kəndində yasdığa de:llər bağlama IV… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qüflbənd — ə. və f. 1) qıfılla bərk bağlanmış; 2) müəmma formasında aşıq şeri; qıfılbənd … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bağlama — is. 1. «Bağlamaq»dan f. is. 2. İçi dolu və ağzı bağlı kisə; çuval və s. Nigarançılığım bir az da artdı, özümü itirdim. Bağlamanın kəndirini dartıb qırdım. M. C.. Nəhayət, <müəllimə> qazıdığı quyudan bir böyük bağlama çıxartdı. Ə. M.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərbə-zorba — is. Qorxutmaq, dəhşətə salmaq üçün edilən hərəkət və ya deyilən söz; hədə qorxu, hədə. Hərbə zorba gəlmək – bax hərbələmək. Əsil deyişmə odur ki, bir məclisdə iki aşıq (şair) qarşıqarşıya eyni rədif, eyni qafiyə və eyni şəkildə bədahətən şeir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kilidləmə — 1. «Kilidləmək»dən f. is. 2. Bax qıfılbənd 2 ci mənada. <Muzdur> saz çalmasa da, çalğı tanıyan, havacatdan, gözəlləmədən, kilidləmədən, deyişmədən başı çıxan bir oğlandı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti